bir yere ait olma hissi, birisine inanma isteği, "neden burdayım, ben kimim" sorularına yanıt arayış, birine bağlanma arzusu, hepsi birer bağımlılık başlangıcıdır.
"benim o'nunla aşkım da böyle başladı.
hakkında hiçbirşey bilmiyordum, gizemliydi, çok çekiciydi, kokusu baştan çıkarıcıydı. rüyalarımı, hayallerimi süslüyordu. onu düşünmeden bir an bile geçmiyordu. çok canım istiyordu onu. çok özlüyordum. ve sonra bir gün karşılaştık bir yerde.. öyle bir bakış attım ki, eriyecek sandım.
o muhteşemliğiyle beni tavlaması hiç de zor olmadı. elimi uzatıp dokunduğumda, dünyadaki en mutlu insan olmuştum ve dudaklarımı aralayıp tadını aldığımda ise bağımlısı olmuştum bile!
eridi dilimin üstünde, beni de eritti.. sanki birbirimize karışmış bir olmuştuk.. işte o günden sonra, onu bir daha asla bırakmadım.
artık bir bağımlıydım evet ama..
onu çok seviyorum.."
farkındayım çikolata-dondurma ve kadını sürekli bir haz nesnesi gibi sunan reklamlara benzedi yukardaki satırlarım, ama elimde değil! çikolatayı çok seviyorum.
çikolatakolikliğin tedavisi var mı?
varsa da ister miyim?
HAYIIIRR!
ben şu solda gördüklerinizin hepsini istiyorum, evet hepsini. durmadan bıkmadan usanmadan yiyebilirim.
kendimi zaman zaman charlie'nin çikolata fabrikasına gizlice girip, o çikolata nehirlerinde yüzerken hayal ettiğim de doğru!
şimdilik sadece bitter çikolata, çikolatalı dondurma ve çikolatalı milkshake ile idare etsem de,
